Horváth László
Prológus
Éppen tizenöt esztendeje, 1991 ôszén megkeresett Stoczek utcai adjunktusi magányomban egy volt levelezô tanítványom, a Puskás Tivadar Híradástechnikai Szakközépiskola tanára és közölte, hogy közös anyaiskolánknak nincs igazgatója, javasoljak valakit... Akkortájt a számítógép-architektúrák izgattak, munkaerô közvetítéssel nem foglalkoztam; Így egyéjszakányi gondolkodás után jobb híján magam vállalkoztam a feladatra. Megpályáztam a Fôvárosi Közgyûlés által fenntartott szakközépiskola igazgatói címét és 1992. július 1-jével meg is kaptam azt. Renegát lettem. Egyetemi kollégáim döbbenten néztek rám: egy inasiskolába mész tanítani? Itt hagyod a „Szentélyt”, a híradástechnika „Basilica Maior-ját”, a Stoczek utca kettôt? Csibi professzor úr egyenesen hittérítônek, Albert Schweitzernek nevezett, aki a „vadak között” fogja az igét hirdetni. Egyes elméleti – a Ludas Matyi írójáról elnevezett középiskolában végzett – „szakemberek” szerint pedig a Külsô-Ferencvárosban még az áram is fordítva folyik.